Atık piroliz damıtma tesisi endüstrisi bilgileri

Biyolojik olarak parçalanabilir plastikler, deniz çöpü raporunu azaltmanın cevabı değildir.

29 Mart 2018 09:28:04 Sektör haberleri Çevrimiçi sohbet Mesaj bırakın

Kirliliği azaltmamak için atık plastik deniz

2014 yılında, UNEP ve Partners tarafından yapılan bir araştırma, her yıl küresel olarak yaklaşık 280 milyon ton plastik üretildiğini ve sadece çok küçük bir yüzde geri dönüştürüldüğünü tahmin etti. Bunun yerine, bu plastiklerin bir kısmı dünya okyanuslarında sona eriyor ve deniz ekosistemlerine çevresel hasarda yılda birkaç milyar dolara mal oluyor.

Son yıllarda, endişenin, plastik parçalandığında üretilen veya yaratılan beş milimetreye kadar olan parçacıklar olan mikroplastikler üzerinde büyüdüğü bildirildi. Yutulmaları deniz kuşları, balık, midye, solucan ve zooplankton dahil olmak üzere deniz organizmalarında yaygın olarak bildirilmiştir.

Yeni rapor, “biyolojik olarak parçalanabilir” olarak kabul edilen plastiklerin bu olumsuz çevresel etkilerin azaltılmasında önemli bir rol oynayabileceğine dair bir tez doğrulamayı amaçladı.

Polietilen (PE), polipropilen (PP) ve polivinil klorür (PVC) gibi genel uygulamalar için en yaygın olarak kullanılan plastiklerin deniz ortamlarında biyolojik olarak parçalanamaz olmadığını bulur. Karada elverişli koşullar altında biyolojik olarak aşılanan polimerler, okyanusta ayrılmak için çok daha yavaştır ve yaygın olarak benimsenmelerinin deniz çöpüne ve bunun sonucunda deniz ekosistemleri için istenmeyen sonuçlara katkıda bulunması muhtemeldir.

Çalışma aynı zamanda, parçalanmalarını hızlandıran manganez gibi bir pro oksidan ile zenginleştirilmiş okso-bozulabilir plastiklerin çevresel etkilerini analiz etmektedir. Deniz ortamlarında parçalanmanın oldukça yavaş olduğunu ve plastik nesnelerin okyanusu çöpe atmaya devam ettiği 5 yıla kadar sürebileceğini buldu.

UNEP'e göre, okso-bozulabilir plastikler, parçalanmadan sonra bile deniz ekosistemleri için bir tehdit oluşturabilir. Raporda, parçalanma sürecinde oluşturulan mikroplastiklerin deniz organizmaları tarafından yutulabilecekleri ve zararlı mikropların, patojenlerin ve alg türlerinin taşınmasını kolaylaştırabilecekleri okyanusta kaldıkları varsayılması gerektiğini söylüyor.